czarna-lawenda

I jak? Poczułeś się lepszy? Poczułeś się wielki, wszechmogący i pewny? Uważasz, że masz rację, że to po mojej stronie jest wina? Gówniarzu, co Ty wiesz o życiu? Co Ty wiesz o zasadach, normach, ba nawet o samej przyzwoitości? Jesteś taki maleńki, taki niepozorny i nic nieznaczący. Chociaż stoję przed Tobą przed oczami mam zupełnie inny obraz. Widzę Twoje słowa i minę, gdy je formułowałeś. Stałeś się zerem, kochasiu. Okrągłym zerem, a ja nadal pozostałam dumna. Nadal się

Na dworze jest tak pięknie, kolorowo, bajecznie. Wszędzie te pastele, te jarzące się barwy. I nawet mrówka razi swoją intensywnością. I nawet ptaki oślepiają nasyceniem. A ja patrzę na to wszystko przez szklany obiektyw. Chowam za nim każde uczucie, tęsknotę, żal, niezrozumienie. I nie chcę już więcej słyszeć, że z czasem wszystko się ułoży, że jeszcze będzie dobrze. Nie będzie.

Twoje życie na pokaz mnie śmieszy. 5km maska pozorów przeraża. Kim Ty jesteś, laleczko? Kogo chowasz pomiędzy tymi kłamstwami? Wyjdź na zewnątrz. No dalej. Nie bój się. W końcu kto może Ci coś zrobić? Przecież wszyscy widzą w Tobie tylko to piękno. O, jesteś już blisko. Jeszcze tylko kroczek. A masz! I znikaj! Niech więcej Cię nie widzę! Możesz się stworzyć od nowa, możesz wszystko w sobie pozmieniać i nawet nazwisko i imię i rodziców i przystojnego brata. A wszystko! Wiesz czemu zawsze b